فدرال رزرو ایالت بوستون و مؤسسه فناوری دانشگاه MIT به تازگی نتایج تحقیقات خود درباره ارز دیجیتال ملی یا دلار دیجیتال را منتشر کردهاند. این مطالعه که پروژه همیلتون (Project Hamilton) نام دارد همراه با یک کد منبع باز در وبسایت گیتهاب منتشر شده است. طبق گزارشها، این تیمها یک موتور پردازش اصلی برای دلار دیجیتال فرضی ایجاد کردند و آن را در دو ساختار مجزا بررسی کردهاند. در این مرحله اولیه، پروژه بر ساخت و آزمایش پلتفرمهایی متمرکز شد که «به سیاستگذاران انعطافپذیری قابل توجهی در ایجاد بالقوه CBDC میدهد». در این آزمایش سرعت، توان عملیاتی و میزان اشتباه آنها ارزیابی شده است. تفاوت اصلی بین این دو طرح در این است که یکی، بر خلاف دیگری، سابقه تمام تراکنشها را ضبط میکند. این تیم خاطرنشان کرد: "این مبادلات اولیه ای را که بین مقیاس پذیری، حریم خصوصی و قابلیت ممیزی پیدا کردیم برجسته می کند." این مدل توان پردازش 1/7میلیون تراکنش در ثانیه را دارد و از نظر عملکردی بهتر از مدل دوم ظاهر شده است. در این گزارش آمده است: علیرغم استفاده از ایدههای فناوری بلاک چین، متوجه شدیم که برای دستیابی به اهداف ما به یک دفتر کل توزیع شده که تحت صلاحیت بازیگران مختلف عمل میکند، نیازی نیست. توسط یک بازیگر مرکزی اداره شود. همچنین ما دریافتیم که حتی زمانی که تحت کنترل یک بازیگر واحد اجرا میشود، معماری دفتر کل توزیع شده دارای نقاط ضعفی است. با این وجود، دو مؤسسه به دنبال بررسی بیشتر هستند و قصد دارند در فاز دوم پروژه عملکردهای بیشتری را بررسی کنند. در این مرحله دوم، پروژه همیلتون همچنین عملکردهای اضافی مربوط به یک ارز دیجیتال فرضی را تجزیه و تحلیل خواهد کرد.