مجمع جهانی اقتصاد به اعلام برنامه بانک مرکزی استرالیا برای راهاندازی یک پروژه آزمایشی ارز دیجیتال ملی واکنش نشان داد. این نهاد در یک پست وبلاگی، تعریف بانک مرکزی اروپا درباره ارز دیجیتال ملی را تکرار میکند و آن را به عنوان یک ارز بدون ریسک توصیف میکند که توسط دولت ضمانت شده است. مجمع جهانی اقتصاد همچنین پیشبینی کرده است که همه کشورهای اروپایی تا اواسط دهه میلادی جاری یورو دیجیتال مربوطه خود را منتشر خواهند کرد. در این پست وبلاگی تأکید شده است که این دارایی کاملاً ایمن است، زیرا خطرات و نوسانات ذاتی ارزهای دیجیتال را به همراه ندارد و همچنین راهی سریعتر، آسانتر و مطمئن برای انجام پرداختهای روزانه ارائه میدهد. افراد و نهادهای تجاری همچنین می توانند ارز دیجیتال ملی را در بانک مرکزی یا به عنوان توکن های الکترونیکی در دستگاه های تلفن همراه، کارت های پیش پرداخت و سایر اشکال کیف پول دیجیتال ذخیره کنند. به گفته مجمع جهانی اقتصاد، این باعث می شود که ارز دیجیتال ملی به جای جایگزینی، مکمل پول نقد فیزیکی باشد. با توجه به مزایای ارز دیجیتال ملی برای جامعه، مجمع جهانی اقتصاد اشاره کرد که CBDC ممکن است با تسهیل و ایمن کردن دسترسی به پول، به کاهش فقر و افزایش شمول مالی کمک کند. همچنین ممکن است انعطافپذیری سیستمهای مالی را در مواقعی که پول نقد کم باشد یا در دسترس نباشد، تقویت کند، زیرا ارز دیجیتال ملی میتواند در صورت قابل بازخرید شدن برای ارزهای داخلی، پشتیبان تهیه کند. در نهایت، پتانسیل استفاده از DLT برای مقابله با جرایم مالی نیز یک انگیزه است، زیرا ارزهای دیجیتال ملی می توانند راه را برای بهبود عملکردهای AML/KYC و شفافیت جریان پول هموار کنند. به جز RBA، سایر بانکهای مرکزی نیز در حال بررسی استفاده از ارز دیجیتال ملی و فناوری دفتر کل توزیع شده هستند، طبق جعبه ابزار سیاستساز ارز دیجیتال بانک مرکزی WEF. در میان موارد استفاده برتر، ارز دیجیتال ملی خردهفروشی، برای پرداختها و پرداختهای همتا به همتا از مصرفکنندگان به بازرگانان، یا عمدهفروشی، برای بانکهای تجاری و اتاقهای پایاپای برای اهرم برای پرداختهای بین بانکی کارآمدتر است که خارج از خبرنگاران سنتی و سایر سیستمهای پرداخت انجام میشود. مجمع جهانی اقتصاد در حال حاضر از بانکهای مرکزی در فرآیند ساخت، اجرای آزمایشی و اجرای سیاستهای اتخاذ DLT و CBDC حمایت میکند. این سازمان تاکید کرد که تصمیمگیری در مورد نحوه استفاده از فناوریها باید با بررسی ورودیهای بخشهای مختلف علاوه بر همه خطرات احتمالی که فناوریهای نسبتاً جدید ممکن است ایجاد کنند، استنتاج شود.