رمز ارز

رمز ارز طبق تعریف یکی از انواع ارز دیجیتال است که امنیت آن توسط تکنیک‌های رمزنگاری تامین می‌شود. رمزنگاری و برخی ویژگی‌های دیگر باعث می‌شود که امکان کلاهبرداری و دزدی و دوبار خرج کردن در رمزارز، تقریبا غیرممکن شود.
ارز های دیجیتال یا رمز ارز تنوع بالایی دارند و نکته جالب و قابل توجه این هست که این ارز ها با توجه به متمرکز نبودنشان به هیچ نهاد یا ارگانی وابسته نیستند. نحوه بدست آوردن این ارز ها خیلی پیچیده نیست. دستگاه های ماینر یا استخراج کننده با هش کردن کدها و رمز ها برای بازگشایی و پیدا کردن رمز آن درحال کار هستند. هرچه دستگاه های ماینر قوی تر باشند با سرعت بیشتری کار هش را انجام میدهند.

نخستین بار در دهه ۹۰ میلادی، فناوری زنجیره بلوک یا همان بلاکچین معرفی شد و در سال ۲۰۰۹ پس از وقوع بحران عظیم اقتصادی در جهان، رمزارز غیرمتمرکزی به نام بیت‌کوین بر‌اساس فناوری زنجیره بلوک توسط فرد یا گروهی ناشناس با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو پا به عرصه تجارت‌های پنهان گذاشت. بارها و بارها نهادهایی برای شناسایی این فرد یا گروه تلاش‌هایی کردند اما دسترسی به این هویت هربار پیچیده‌تر از قبل شد.